Rayyan dah balik KL dah sekarang. Tapi Rayyan nak cerita kisah sehari sebelum Rayyan balik ke KL, Tok Nek buat kenduri doa selamat untuk Rayyan. Selepas selesai kenduri, petang tu Tok Nek potong kek sempena hari ulangtahun Tok Nek yang ke-66. Rayyan doakan semoga Tok Nek sentiasa sihat dan dipanjangkan umur. Rayyan pun tolong Tok Nek potong kek juga. Tapi tangan Rayyan kecil lagi. Tak muat nak pegang pisau yang besar tu. Jadi, Rayyan tolong tengok jer lah. Nak tolong makan kek pun, perut Rayyan masih belum boleh terima makanan macam tu. Jadi, sepanjang majlis tu, Rayyan hanya tolong tengok dan telan air liur jerlah..
Nanti Rayyan dah besar, Rayyan nak makan semua makanan. Semestinya makanan yang halal jer la.. heheh.. Dalam gambar di bawah ni Rayyan bersama (Dari kiri: Abang Safwan, Tok Nek, Abang Faiz, Ammi Qaiyum, dan Abang Syahir)
Nanti Rayyan dah besar, Rayyan nak makan semua makanan. Semestinya makanan yang halal jer la.. heheh.. Dalam gambar di bawah ni Rayyan bersama (Dari kiri: Abang Safwan, Tok Nek, Abang Faiz, Ammi Qaiyum, dan Abang Syahir)
Ini pula gambar Abang Faiz (Bapa sedara sepupu Rayyan. Camna tu? Entah, Rayyan pun tak tau..hehhe..) dah bersedia untuk baca doa di pagi hari. Hehehe.. nanti Rayyan nak jubah macam Abang Faiz ni lah satu. Tok Cu tolong belikan yer.. hehehe...
Ini pula Abang Faiz dan kakak Diana. Sepanjang Rayyan di kampung selama lebih kurang sebulan tempoh hari, inilah teman sepermainan Rayyan. Hari-hari kakak Diana dan Abang Faiz layan Rayyan bermain. Nanti tentu Rayyan akan merindui mereka berdua.... :-(
Haaaa... bermula lah perjalanan Rayyan balik ke KL. Mula-mula masuk kereta Rayyan sangat teruja nak berjalan...
Rayyan dengar Umi bersembang dengan Rayyan. Rayyan boleh dengar saja tapi lidah Rayyan masih belum boleh berfungsi untuk bercakap. Nanti Rayyan akan berlajar bersungguh-sungguh untuk melembutkan lidah untuk cepat bercakap... :-D
Dah lama duduk atas riba Umi, Rayyan transfer masuk dalam bakul kat belakang duduk dengan Tok Cu pula. Tapi duduk lama-lama dalam bakul pun, Rayyan boring juga. Tengok muka Rayyan tu. Muka boring, kan? Tapi nak buat macam mana. Rayyan tak boleh nak bangun sendiri. Bersabar jerlah duduk dalam bakul tu...
Akhirnya kami sampai kat Hentian Bukit Gantang. Tok Cu kata ini kawasan Rawat dan Rehat. Rayyan pun tak tahu apa yang nak di rawat. Mungkin Abi boleh rawat kaki yang lenguh tekan minyak kot kan?
Rayyan berehat dalam bakul jer sementara tunggu Umi, Abi dan Tok Cu makan nasi kat situ. Nyaman juga kat tempat ni. Jadi, Rayyan duduk jer diam-diam dalam bakul sambil menikmati angin sepoi-sepoi bahasa yang bertiup...
Lepas selesai diorang makan, Rayyan mandi dan tukar baju. Lepas tu kami meneruskan perjalanan lagi. Kali ni Rayyan dah tak larat nak buka mata. Rayyan tidur jer sepanjang perjalanan tu. Jauh juga dari Kedah nak ke KL tu yer...
Bila dah nak sampai KL baru Rayyan buka mata. Tadaaaaaaaaa.... Rayyan ingatkan dah sampai. Tapi rupa-rupanya belummmm...
Rayyan dah tak larat nak baring dalam bakul. Kali ni Rayyan baring atas Tok Cu la pula. Boleh tengok pemandangan kat luar tingkap...
Dah tak larat duduk atas Tok Cu, Rayyan tukar tempat pula. Rayyan ke depan pula. Tengok pemandangan yang lebih luas sambil teman Abi memandu...
Dan akhirnyaaaaaaaa.. sampai juga ke KL. Rayyan tengok bangunan tinggi-tinggi. Wahh.. ini ker KL? Dah sebulan Rayyan tinggal kat Kedah tak pernah nampak bangunan tinggi-tinggi macam ni.. Tapi Rayyan pun tak tahu apa fungsi bangunan-bangunan ni. Rumah orang ker? Pejabat ker? pejabat tu apa? Nanti bila Rayyan besar nanti Rayyan tahu lah kan...
OK, itu saja cerita perjalanan Rayyan dari Kedah ke KL. Sekarang ni Rayyan di rumah Jaddi & Jaddati di KL. Kadang-kadang Rayyan rindu juga pada Tok dan Tok Nek di kampung. Bila Rayyan rindu, Rayyan nangis jer lah.. huhu..
Tapi tak apa, nanti Rayyan besar, Rayyan boleh selalu balik Kedah, kan?
Tapi tak apa, nanti Rayyan besar, Rayyan boleh selalu balik Kedah, kan?
